Πέρασαν κιόλας 26 χρόνια από την μέρα που ο μύθος της Formual 1, ο Άιρτον Σένα πέρασε μια για πάντα στην αιωνιότητα, και κάθε Πρωτομαγιά, από το ’94 και εξής, ανήκει εν μέρει στον Ayrton Senna, στην κληρονομιά του και τη μνήμη του.
«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα». Αυτό είχε πει λίγους μήνες πριν συμβεί το μοιραίο ατύχημα. Τραγική ειρωνεία.
Στα 34 χρόνια ζωής του, ο Senna πρόλαβε να γευτεί τη χαρά της κατάκτησης τριών Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων, να φτάσει στην κορυφή των pole position, να πετύχει 41 νίκες.
Οι τρεις τίτλοι λένε ελάχιστα για το μεγαλείο του.Οι ικανότητες του και οι φιλοδοξίες του δεν είχαν όριο. Ήθελε πάντα να είναι ο καλύτερος.
Ο Ayrton Senna έπαιζε τη ζωή του κορόνα-γράμματα, σε μια εποχή που ειδικά οι πρώτες θέσεις εκκίνησης περιλάμβαναν τους καλύτερους οδηγούς που υπήρξαν ποτέ. Alain Prost, Nigel Mansell, Michael Schumacher, Nelson Piquet, Mika Hakkinen, Rubens Barrichello,
Στην ουσία όμως καθετί που έκανε στις πίστες ήταν απόλυτα μελετημένο. Ακολουθώντας μια τακτική βγαλμένη από την υπερφυσική τελειότητα του Niki Lauda, o Senna δεν ήταν σαν οποιονδήποτε οδηγό.
Σε κάθε του συμμετοχή σε Grand Prix,οδηγούσε με μαεστρία και θράσος καθώς δεν είχε την αίσθηση κινδύνου.Αυτό ήταν που τον οδηγούσε στην κορυφή.
Το συμβάν που του κόστισε τη ζωή
Τις τελευταίες ημέρες του Απρίλη, το 1994, οι καλύτεροι οδηγοί του πλανήτη βρίσκονταν στο San Marino Grand Prix. Την Παρασκευή 29 του μήνα, στις ελεύθερες δοκιμές ο Rubens Barrichello έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου (Jordan) και έπεσε στα προστατευτικά με 300 χιλιόμετρα την ώρα. Τη γλίτωσε με ελαφρά τραύματα.
Την επομένη, Σάββατο 30/4 το Grand Prix μπήκε στη φάση των κατατακτήριων δοκιμών. Ο Roland Ratzenberger ήταν έτοιμος να ζήσει τη δεύτερη συμμετοχή του στην μεγαλύτερη σκηνή. Δεν πρόλαβε.
Το μονοθέσιο της ρούκι ομάδας, Simtek συγκρούστηκε με το τσιμεντένιο τείχος, με 314.9 χιλιόμετρα την ώρα.
Η επόμενη μέρα έμεινε για πάντα χαραγμένη με μαύρα γράμματα στην ιστορία της F1.
Τα σενάρια που ακούστηκαν και γράφτηκαν για το πως αντέδρασε ο Senna για τον αγώνα της επόμενης μέρας είναι πολλά.
Κάποιοι είπαν πως ο Βραζιλιάνος δεν ήθελε να τρέξει την Κυριακή.
Κάποιοι άλλοι πως πιέστηκε να το κάνει.
Την αλήθεια για το τι σκέφτηκε πραγματικά εκείνο το Σάββατο ο Senna δεν θα την μάθουμε ποτέ.
Ο καλύτερος όλων των εποχών έφυγε 24 ώρες και κάτι μετά τον Ratzenberger.
Η καριέρα του
21/3/1960-1/5/1994
Τόπος Καταγωγής: Σάο Πάολο
Εθνικότητα: Βραζιλιάνος
Ντεμπούτο: 25/3/1984 – Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Πρώτη νίκη: 21/4/1985 – Εστορίλ, Πορτογαλίας
Τελευταία νίκη: 7/11/1993 – Αδελαΐδα, Αυστραλία
Τίτλοι (3): 1988, 1990, 1991
Ατάκες του που έμειναν στην ιστορία
- Αν νομίζετε ότι είμαι γρήγορος, περιμένετε να δείτε τον ανιψιό μου Μπρούνο.
- Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης.
- Οι αγώνες, ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα μου. Είναι μέρος του εαυτού μου, της ζωής μου. Αυτό έκανα σε όλη μου τη ζωή.
- Το σημαντικότερο είναι να είσαι ο εαυτός σου και να μην αφήνεις κανένα να σε βγάλει από την πορεία σου. Είναι σημαντικό να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να βελτιώνεσαι.
- Αν έφτασα εκεί που έφτασα, ήταν γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία στη ζωή να μεγαλώσω σωστά.
- Είμαστε φτιαγμένοι από συναισθήματα, ουσιαστικά όλοι αυτά αναζητούμε το ζήτημα είναι να βρεις τρόπο να τα βιώσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα βιώσεις. Ίσως ένα συγκεκριμένο πράγμα που σου προσφέρει η Φόρμουλα.
- Ήμουν ήδη στην pole, ένα (1) δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους άλλους, αλλά συνέχιζα. Ξαφνικά, ήμουν σχεδόν δύο (2) δευτερόλεπτα, συμπεριλαμβανομένου του ομόσταβλού μου, που έτρεχε με το ίδιο μονοθέσιο. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα πλέον συνειδητά. Οδηγούσα με κάτι σαν ένστικτο αλλά βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα τούνελ. Όλο το σιρκουί ήταν ένα τούνελ. Συνέχιζα να πηγαίνω όλο και πιο γρήγορα. Ήμουν πολύ πάνω από το όριο αλλά μπορούσα να βρω κι άλλο. Τότε σαν να ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να επιβραδύνω και να επιστρέψω στα pit. Αυτό δεν με τρόμαξε, παρόλο που ήμουν πολύ μακριά από τη συνειδητή μου αντίληψη. Πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, απλά δεν είχα όρεξη να οδηγήσω άλλο.
Θέλεις να Αποκτήσεις E-Shop; – Είμαστε Εδώ για Εσένα
Κατασκευή Ιστοσελίδων και Eshop με Επαγγελματικό Σχεδιασμό και Προσιτές Τιμές!
